| 
  • If you are citizen of an European Union member nation, you may not use this service unless you are at least 16 years old.

  • You already know Dokkio is an AI-powered assistant to organize & manage your digital files & messages. Very soon, Dokkio will support Outlook as well as One Drive. Check it out today!

View
 

Catullus 64 (Lines 50-253)

Page history last edited by PBworks 16 years, 3 months ago

    haec vestis priscis hominum variata figuris                       50

heroum mira virtutes indicat arte.

namque fluentisono prospectans litore Diae

Thesea cedentem celeri cum classe tuetur

indomitos in corde gerens Ariadna furores,

necdum etiam sese quae visit visere credit,                         55

utpote fallaci quae tunc primum excita somno

desertam in sola miseram se cernat harena.

immemor at iuvenis fugiens pellit vada remis,

irrita ventosae linquens promissa procellae;

quem procul ex alga maestis Minois ocellis                           60

saxea ut effigies bacchantis, prospicit, eheu,

prospicit et magnis curarum fluctuat undis,

non flavo retinens subtilem vertice mitram,

non contecta levi velatum pectus amictu,

non tereti strophio lactentis vincta papillas,                         65

omnia quae toto delapsa e corpore passim

ipsius ante pedes fluctus salis alludebant.

sed neque tum mitrae neque tum fluitantis amictus

illa vicem curans toto ex te pectore, Theseu,

toto animo, tota pendebat perdita mente.                           70

a misera, assiduis quam luctibus externavit

spinosas Erycina serens in pectore curas,

illa tempestate, ferox qua robore Theseus

egressus curvis e litoribus Piraei

att igit iniusti regis Gortynia templa.                                     75

    nam perhibent olim crudeli peste coactam

Androgeoneae poenas exsolvere caedis

electos iuvenes simul et decus innuptarum

Cecropiam solitam esse dapem dare Minotauro.

quis angusta malis cum moenia vexarentur,                         80

ipse suum Theseus pro caris corpus Athenis

proicere optavit potius quam talia Cretam

funera Cecropiae nec funera portarentur.

atque ita nave levi nitens ac lenibus auris

magnanimum ad Minoa venit sedesque superbas.               85

hunc simul ac cupido conspexit lumine virgo

regia, quam suavis exspirans castus odores

lectulus in molli complexu matris alebat,

quales Eurotae progignunt fl umina myrtus

aurave distinctos educit verna colores,                                 90

non prius ex illo fl agrantia declinavit

lumina, quam cuncto concepit corpore fl ammam

funditus atque imis exarsit tota medullis.

heu misere exagitans immiti corde furores

sancte puer, curis hominum qui gaudia misces,                     95

quaeque regis Golgos quaeque Idalium frondosum,

qualibus incensam iactastis mente puellam

fl uctibus, in fl avo saepe hospite suspirantem!

quantos illa tulit languenti corde timores!

quam tum saepe magis fulgore expalluit auri,                       100

cum saevum cupiens contra contendere monstrum

aut mortem appeteret Theseus aut praemia laudis!

non ingrata tamen frustra munuscula divis

promitt ens tacito succepit vota labello:

nam velut in summo quatientem brachia Tauro                     105

quercum aut conigeram sudanti cortice pinum

indomitus turbo contorquens fl amine robur

eruit (illa procul radicitus exturbata

prona cadit, late quaeviscumque obvia frangens),

sic domito saevum prostravit corpore Theseus                     110

nequiquam vanis iactantem cornua ventis.

inde pedem sospes multa cum laude refl exit

errabunda regens tenui vestigia fi lo,

ne labyrintheis e fl exibus egredientem

tecti frustraretur inobservabilis error.                                   115

    sed quid ego a primo digressus carmine plura

commemorem, ut linquens genitoris fi lia vultum,

ut consanguineae complexum, ut denique matris,

quae misera in gnata deperdita laeta<batur>,

omnibus his Thesei dulcem praeoptarit amorem;                 120

aut ut vecta rati spumosa ad litora Diae

<venerit,> aut ut eam devinctam lumina somno

liquerit immemori discedens pectore coniunx?

saepe illam perhibent ardenti corde furentem

clarisonas imo fudisse e pectore voces,                               125

ac tum praeruptos tristem conscendere montes,

unde aciem <in> pelagi vastos protenderet aestus,

tum tremuli salis adversas procurrere in undas

mollia nudatae tollentem tegmina surae,

atque haec extremis maestam dixisse querellis,                  130

frigidulos udo singultus ore cientem:

“sicine me patriis avectam, perfi de, ab aris,

perfi de, deserto liquisti in litore, Theseu?

sicine discedens neglecto numine divum,

immemor a! devota domum periuria portas?                        135

nullane res potuit crudelis fl ectere mentis

consilium? tibi nulla fuit clementia praesto,

immite ut nostri vellet miserescere pectus?

at non haec quondam blanda promissa dedisti

voce mihi, non haec miseram sperare iubebas,                    140

sed conubia laeta, sed optatos hymenaeos,

quae cuncta aerii discerpunt irrita venti.

nunc iam nulla viro iuranti femina credat,

nulla viri speret sermones esse fi deles,

quis dum aliquid cupiens animus praegestit apisci,              145

nil metuunt iurare, nihil promitt ere parcunt;

sed simul ac cupidae mentis satiata libido est,

dicta nihil meminere, nihil periuria curant.

certe ego te in medio versantem turbine leti

eripui, et potius germanum amitt ere crevi                           150

quam tibi fallaci supremo in tempore dessem.

pro quo dilaceranda feris dabor alitibusque

praeda, neque iniecta tumulabor mortua terra.

quaenam te genuit sola sub rupe leaena,

quod mare conceptum spumantibus exspuit undis,              155

quae Syrtis, quae Scylla rapax, quae vasta Charybdis,

talia qui reddis pro dulci praemia vita?

si tibi non cordi fuerant conubia nostra,

saeva quod horrebas prisci praecepta parentis,

att amen in vestras potuisti ducere sedes,                          160

quae tibi iucundo famularer serva labore,

candida permulcens liquidis vestigia lymphis,

purpureave tuum consternens veste cubile.

sed quid ego ignaris nequiquam conqueror auris,

exsternata malo, quae nullis sensibus auctae                     165

nec missas audire queunt nec reddere voces?

ille autem prope iam mediis versatur in undis,

nec quisquam apparet vacua mortalis in alga.

sic nimis insultans extremo tempore saeva

fors etiam nostris invidit questibus auris.                             170

Iuppiter omnipotens, utinam ne tempore primo

Gnosia Cecropiae tetigissent litora puppes,

indomito nec dira ferens stipendia tauro

perfi dus in Creta religasset navita funem,

nec malus haec celans dulci crudelia forma                          175

consilia in nostris requiesset sedibus hospes!

nam quo me referam? quali spe perdita nitor?

Idaeosne petam montes? at gurgite lato

discernens ponti truculentum dividit aequor.

an patris auxilium sperem? quemne ipsa reliqui                   180

respersum iuvenem fraterna caede secuta?

coniugis an fi do consoler memet amore?

quine fugit lentos incurvans gurgite remos?

praeterea nullo colitur sola insula tecto,

nec patet egressus pelagi cingentibus undis.                      185

nulla fugae ratio, nulla spes: omnia muta,

omnia sunt deserta, ostentant omnia letum.

non tamen ante mihi languescent lumina morte,

nec prius a fesso secedent corpore sensus,

quam iustam a divis exposcam prodita multam                    190

caelestumque fi dem postrema comprecer hora.

quare facta virum multantes vindice poena

Eumenides, quibus anguino redimita capillo

frons exspirantis praeportat pectoris iras,

huc huc adventate, meas audite querellas,                         195

quas ego, vae miserae, imis proferre medullis

cogor inops, ardens, amenti caeca furore.

quae quoniam verae nascuntur pectore ab imo,

vos nolite pati nostrum vanescere luctum,

sed quali solam Theseus me mente reliquit,                        200

tali mente, deae, funestet seque suosque.”

    has postquam maesto profudit pectore voces,

supplicium saevis exposcens anxia factis,

annuit invicto caelestum numine rector;

quo motu tellus atque horrida contremuerunt                     205

aequora concussitque micantia sidera mundus.

ipse autem caeca mentem caligine Theseus

consitus oblito dimisit pectore cuncta

quae mandata prius constanti mente tenebat,

dulcia nec maesto sustollens signa parenti                         210

sospitem Erectheum se ostendit visere portum.

namque ferunt olim, classi cum moenia divae

linquentem gnatum ventis concrederet Aegeus,

talia complexum iuveni mandata dedisse:

“gnate mihi longe iucundior unice vita,                                215

gnate, ego quem in dubios cogor dimitt ere casus,

reddite in extrema nuper mihi fi ne senectae,

quandoquidem fortuna mea ac tua fervida virtus

eripit invito mihi te, cui languida nondum

lumina sunt gnati cara saturata fi gura,                              220

non ego te gaudens laetanti pectore mitt am,

nec te ferre sinam fortunae signa secundae,

sed primum multas expromam mente querellas,

canitiem terra atque infuso pulvere foedans;

inde infecta vago suspendam lintea malo,                          225

nostros ut luctus nostraeque incendia mentis

carbasus obscurata dicet ferrugine Hibera.

quod tibi si sancti concesserit incola Itoni,

quae nostrum genus ac sedes defendere Erecthei

annuit, ut tauri respergas sanguine dextram,                     230

tum vero facito ut memori tibi condita corde

haec vigeant mandata, nec ulla oblitt eret aetas;

ut simul ac nostros invisent lumina collis

funestam antennae deponant undique vestem

candidaque intorti sustollant vela rudentes,                       235

quam primum cernens ut laeta gaudia mente

agnoscam, cum te reducem aetas prospera sistet.”

haec mandata prius constanti mente tenentem

Thesea ceu pulsae ventorum fl amine nubes

aerium nivei montis liquere cacumen.                                  240

at pater, ut summa prospectum ex arce petebat,

anxia in assiduos absumens lumina fl etus,

cum primum infl ati conspexit lintea veli,

praecipitem sese scopulorum e vertice iecit,

amissum credens immiti Thesea fato.                                  245

sic, funesta domus ingressus tecta paterna

morte, ferox Theseus, qualem Minoidi luctum

obtulerat mente immemori, talem ipse recepit.

quae tum prospectans cedentem maesta carinam

multiplices animo volvebat saucia curas.                             250

    at parte ex alia fl orens volitabat Iacchus

cum thiaso Satyrorum et Nysigenis Silenis,

te quaerens, Ariadna, tuoque incensus amore.

 

 

 

 

Catullus 64 Bibliography

 

Poems List

Comments (0)

You don't have permission to comment on this page.